Достық Баяғы бір бағзы заманда екі дос шөл далада келе жатыпты. Екеуі әр нәрсенің басын шалып, әңгімелесіп келе жатып болмайтын нәрсе үшін тәжікелесіп қалады. Сонды бірі екіншісін шапалақпен жағына салып қапты. Таяқ жеген дос ештеңе демепті. Көзінің жасын сүртіп, құмның бетіне: ДОСЫМ МЕНІ ҰРДЫ деп жазыпты. Жүрістерін тоқтатпай жүре береді. Алыстан су көрінеді. Екеуі қуанып кетеді. Есі кетіп жүгіре жөнелгенде ...
Толығырақ »